Ra had nooit de bedoeling om Strategie en Autoriteit toe te voegen. Hij deed dat omdat mensen steeds na een reading vroegen: En wat nu? Wat moet ik nu doen?

Die vraag krijg ik ook continue. Die vraag stelde ik me vroeger ook voortdurend.
Ik schreef er twee jaar geleden ook een artikel over.

Human Design heeft dan ook zo’n 10 jaar bestaan zonder Strategie en Autoriteit, waarin simpelweg werd gewerkt met de gestalt van een grafiek.

Zeno Dickson, een van de eerste Amerikaanse studenten van Ra, trachtte die vorm van Human Design verder te zetten (zij overleed spijtig genoeg enkele jaren geleden aan een slepende ziekte). Je kan haar werk nog steeds vinden via Zen Human Design, voortgezet door haar ex-man Chaitanyo Taschler. Maar sinds Zeno is gestorven voelt het voor mij alsof de ziel uit Zen Human Design is gehaald, spijtig genoeg 

—

Strategie en Autoriteit voor dummies

Deze korte video van LaRa Jo geeft het heel mooi weer.
“Awareness needs no Strategy,” zegt LaRa op het einde.

Als je weet dat jouw aura als Projector indringend en opdringerig kan overkomen, dan word je vanzelf meer zelfbewust van wanneer een goed moment is om als Projector ergens binnen te stappen of iets te zeggen.
“Wachten op de Uitnodiging en (H)erkenning” is dan eigenlijk voor de dummies die het niet hebben begrepen en dus beschermd moeten worden tegen zichzelf 

Het geheim zit ‘m in het Wachten zodat er bewustzijn kan ontstaan om die gevoeligheid steeds verder te verfijnen. Dat heeft Richard Rudd met zijn Gene Keys ook heel goed begrepen.

Ra zei ook in een aantal lezingen dat Strategie en Autoriteit er is gekomen voor de hardleerse mensen, de mensen die het niet hebben gesnapt, in een poging alsnog een ingang te vinden tot het experiment. Of zoals hij het soms heel bruut zei: voor de dommeriken (het grootste gros van mensen die met met Human Design in aanraking komen dus — voel je niet per se aangesproken ).

—

Responderen of Wachten?

In een andere video heeft LaRa Jo het ook over Generators.
Generators hebben een Strategie van Wachten om te Responderen (of Reageren). Maar LaRa vertelt dat wij als mens altijd responderen. Respons is leven, zegt ze. Zonder respons zouden we niet leven.

Dus ook Projectors, Manifestors en Reflectors responderen voortdurend.
Maar omdat de aura van de Generator zo open en omhelzend is, hebben Generators bij uitstek de neiging om op zowat ALLES te responderen. En dat is zeer vermoeiend, energierovend en leidt uiteindelijk ook tot heel wat frustratie.

Dus ook hier alweer: de magie zit ‘m veel meer in het Wachten dan in het Responderen, lijkt het. Als een Generator lang genoeg Wacht, dan komen ze tot een heel ander bewustzijn van wat correct Responderen is, want waar het Sacraal eigenlijk energie voor heeft, zou je ook kunnen zeggen.

Gek genoeg liet ik me in de analistentraining vertellen, die ik in januari ben gestart aan de IHDS, dat “Wachten om” eigenlijk door veel analisten niet wordt gebruikt. Zij zien de Strategie puur als “de Generator is hier om te Responderen.” Bizar. De IHDS zou zelfs een aanpassing willen maken om dat Wachten weg te nemen, om die Strategie duidelijker te maken.

Maar als het gaat om correct Responderen is het Wachten nu net zo belangrijk. Dat onderscheidt de Generators van al dat niet-zelf gebeuren van alle mensen die van nature responderen op het leven. Het is dus niet omdat je Respondeert, dat dat ook meteen een correcte Respons is. Daarvoor moet je eerst een soort gevoeligheid ontwikkelen en die gevoeligheid kan je ook pas ontwikkelen als je voldoende deconditioneert, want die conditionering, dat niet-zelf dat we onszelf aanmeten, die zit daarvan in de weg. Conditionering, vooral van de historische soort, zit vaak als een soort ondoordringbaar harnas om onze ware natuur heen. De meeste mensen worden geleefd door hun conditioneringen, overtuigingen en trauma’s.

—

Bewustzijn cultiveren

Het draait allemaal om het cultiveren van bewustzijn en dus ook een bepaalde gevoeligheid voor wat correct is in elk moment, in elke situatie, in elke omgeving. Je hebt daar geen Strategie en Autoriteit voor nodig; je moet gewoon leren “voelen” wat afgestemd is. Maar daarvoor moet je ook wel door een groot stuk van je conditionering door, die je ervan weerhoudt om die gevoeligheid te kunnen omarmen. En het niet-zelf zet ons voortdurend op een “verkeerd” spoor (al kan het ook onze grootste leermeester zijn).

In het begin is dat dus een onmogelijke opdracht lijkt het en daarom duurt het zo’n 7 jaar vooraleer mensen nog maar een “notie” krijgen van wat Strategie en Autoriteit eigenlijk écht is.

Eigenlijk gebeurt dat proces vanzelf. We hoeven daar niet over na te denken of dat te proberen beetpakken of daar iets praktisch mee proberen te doen. Het gebeurt al en het leven stuurt er van nature steeds op aan (zowel op deconditioneren als op afstemmen op die Magnetische Monopool; het ene is immers niet los te koppelen van het andere), maar onze mind is zo geconditioneerd en zit al jaren zo in de weerstand dat we niet meer weten hoe we ons daaraan kunnen overgeven.

Strategie en Autoriteit is dus bedoeld om ons daar weer mee in contact te brengen, om ons te helpen ons over te geven. Maar Strategie en Autoriteit is té robuust, alsof je met olifantenpoten een verfijnd naaldwerkje probeert uit te voeren. Het is té gelimiteerd, té beperkt. Strategie en Autoriteit is slechts een strategische toevoeging aan het Human Design Systeem om je in de juiste richting te zetten, meer niet…

—

Strategie en Autoriteit zijn onmisbaar in het begin

Het heeft dus ook geen zin om je Strategie en Autoriteit rigide te gaan volgen, tenzij je jezelf nog niet voldoende vertrouwt, tenzij je mind hardnekkig de boel blijft overnemen. In die eerste jaren van het experiment lijkt het dan ook dat Strategie en Autoriteit echt onmisbaar zijn, hét fundament zijn om het experiment te kunnen aangaan. Veel mensen raken dan ook niet voorbij Strategie en Autoriteit omdat zelfs dat al een stap te ver is in hun leven.

Met Strategie en Autoriteit beweeg je je dus als een lompe en vaak ook rigide olifant doorheen je experiment in het begin, tot er zich een fijnere gevoeligheid gaat ontwikkelen, waardoor je vanzelf Strategie en Autoriteit gaat overstijgen, omdat je het uiteindelijk niet langer meer nodig hebt.

Denk bijvoorbeeld aan mijn ervaring met Emotionele Autoriteit, waarin ik beschreef dat ik uiteindelijk puur op dat gevoel van nervositeit ging vertrouwen. Is het er of is het er niet? En in het begin kon ik dat helemaal niet onderscheiden en sliep ik idealiter een nachtje over belangrijke beslissingen (en liefst zelfs meer nachtjes). Naarmate ik meer op mijn lichaam ging vertrouwen en die gevoeligheid begon te ontwikkelen, kon ik ook steeds subtielere vormen van nervositeit onderscheiden en dat proces is nog steeds aan de gang (ik begin binnen enkele maanden mijn 6de jaar met Human Design).

De echte magie van Human Design zit ‘m dus niet in Strategie en Autoriteit, maar wel in bewustzijn. Het gaat dan ook niet om iets “doen” maar om “aanwezig zijn.” Al de rest gebeurt vanzelf, zelfs wanneer je nog als een olifant door je experiment aan het rondstampen bent; je bent je er dan alleen (nog) niet (erg) van bewust.

—

Vond je dit waardevol?

---

---